Ćwiczeniami własnego pomysłu rozszerzyła skalę głosu z czterech do sześciu oktaw, pracując nad tym przez kilka lat od chwili ukończenia Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie w 1970 roku. Od 1976 roku występuje na najważniejszych festiwalach muzyki wspólczesnej w Polsce, Włoszech, Francji, Grecji, Niemczech, Meksyku, Austrii, Szwecji, Południowej Korei, Chinach i Izraelu. W swoim dorobku artystycznym posiada kilkaset prawykonań światowych i polskich. Śpiewa m.in. utwory Ivesa, Stockhausena, Risseta, Pendereckiego, Stachowskiego, Łuciuka, Lutosławskiego, Mozarta, Bacha. Dokonała wielu nagrań płytowych, radiowych, telewizyjnych, filmowych i teatralnych. Od 1981 roku jest członkiem Stowarzyszenia Artystycznego „Muzyka Centrum”. Swój pierwszy honorowy doktorat „The Cultural Doctorate in Philosophy” nadany przez World University Roundtable Benson (Arizona) otrzymała w 1989 roku. W 1991 roku jako jedyna śpiewaczka z Europy Srodkowej i Wschodniej wystapiła w Carnegie Hall w koncercie uświetniajacym obchody stulecia tej sceny. W 1991 International Biographical Centre w Cambridge nadał jej tytul „Woman of the Year 1991/92”. W 1992 American Biographical Institute uhonorował ją tytułem „Woman of the Year 1992”, a w 1993 nadał jej tytuł „Most Admired Woman of the Decade”. W 1993 The London Institute for Applied Research uhonorował tytułem „Doctor of Music”, a Australian Institute for Co-ordinated Research mianem „Honorary Doctor of Musicology”. W 2000 roku została zaproszona na Miedzynarodowy Kongres Muzyczny w Stuttgarcie jako jeden z „Das Phanomen Stimme” („Fenomen Głosu”). W 2005, w Berlinie, w ramach obchodów Roku Einsteina brała udział w operze „The Speed of Light“. Kompozytorów Christiana Steinhäusera i Mathiasa Baumhofa do napisania tego dzieła zainspirowała teoria względności Einsteina i ekstremalne, akrobatyczne możliwosci głosowe Olgi Szwajgier.